Er zijn 2 vormen van lupus:

spontane lupus, die optreedt zonder bekende of erkende inducerende factoren, en geïnduceerde lupus, die wordt veroorzaakt door blootstelling aan omgevingsstoffen, waaronder bepaalde geneesmiddelen.

Voor spontane lupus wordt een onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen:

zuivere of geïsoleerde cutane lupus waarbij de schade beperkt blijft tot de huid, en systemische lupus, een ziekte die meerdere organen of systemen kan aantasten (huid, gewrichten, nieren, hart, vaten...).

Deze verschillen worden waarschijnlijk verklaard door het feit dat lupus niet EEN "oorzaak" heeft, maar het gevolg is van verschillende, nog slecht bekende "oorzaken" die per patiënt verschillen. De variabiliteit van de symptomen verklaart waarom de behandeling van lupus aan elke patiënt wordt aangepast.

Wat is door medicijnen veroorzaakte lupus?

Geïnduceerde lupus wordt zo genoemd omdat het ontstaat na blootstelling aan omgevingsstoffen, zoals bepaalde geneesmiddelen. Lupus wordt dan beschouwd als "geïnduceerd" door het gebruik van deze geneesmiddelen. Onder deze geneesmiddelen vermelden wij doxycycline (antibiotica tegen acne), sulfamethoxazol + trimethoprim (een ander antibioticum), sommige anti-epileptica (carbamazepine), sommige antituberculosemiddelen, minder vaak bètablokkers (bloeddruk verlagende middelen) en anti-TNF. De lijst van mogelijk inducerende geneesmiddelen is zeer lang (zie vraag 43). Gewoonlijk leidt stopzetting van het "inducerende" geneesmiddel tot een vrij snelle verdwijning van de klinische symptomen van de ziekte.

Sommige stoffen in het milieu (met name silica) kunnen ook het ontstaan van lupus bevorderen, dat in sommige gevallen als een beroepsziekte kan worden erkend (zie vraag 12).