Vanwege de zeer grote heterogeniteit van lupus vereist het stellen van de diagnose vaak veel ervaring, waarbij alle aspecten van de symptomen en biologische parameters in aanmerking moeten worden genomen. Specialisten gebruiken hun ervaring en classificatiecriteria, die oorspronkelijk voor wetenschappelijk onderzoek zijn opgesteld, om hun diagnose te stellen.

De internationale wetenschappelijke gemeenschap heeft classificatiecriteria opgesteld voor wetenschappelijk onderzoek, maar die criteria worden in de klinische praktijk ook wel gebruikt als hulpmiddel om de diagnose systemische lupus te kunnen stellen. Er zijn twee belangrijke sets van classificatiecriteria voorgesteld (zie bijlage 2).

Die van het American College of Rheumatology (ACR), die 11 criteria omvat.

De aanwezigheid van tenminste 4 van deze 11 criteria maakt het mogelijk een patiënt te classificeren als hebbende systemische lupus.

De ACR/EULAR-criteria uit 2000 waarbij een patiënt kan worden geclassificeerd als systemische lupus wanneer hij of zij een score van 10 of meer haalt en als aan het ingangscriterium wordt voldaan.