Haaruitval (in medische termen "alopecia"), meestal verspreid over de hele hoofdhuid, treedt soms op bij activiteit van lupus. Het herstelt zonder restverschijnselen met de algemene behandeling van de ziekte. Maar het herstel van de haargroei is traag... Anderzijds, wanneer discoïde lupus leidt tot lokale alopecia plekken, is het bereiken van herstel van het haar onzeker. Als haarverlies optreedt buiten een lupus opvlamming, moet er gezocht worden naar een andere oorzaak. Dit kan secundair zijn aan een geneesmiddel (immunosuppressivum), een ijzer- of vitaminetekort, een schildklierafwijking, een teveel aan testosteron (hyperandrogenisme), een stresssituatie of soms door een bepaald kapsel (gevlochten haar bij tractiealopecia).

Tenslotte komt een toename van haaruitval bij alle vrouwen voor in het halfjaar na een bevalling. Haaruitval is dus niet synoniem met lupusactiviteit tijdens deze periode.