Klik hier om u te abonneren
Anti-DNA-antilichamen zijn een subgroep van antinucleaire antilichamen die met specifieke identificatietests worden opgespoord. Deze tests zijn hoofdzakelijk immuno-enzymatisch en worden ELISA (Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay) en Farr-test genoemd. Het doel van deze tests is een ontwikkelde auto-immuunreactie tegen het DNA van chromosomen vast te stellen en te kwantificeren. Dit chromosomale DNA wordt natief genoemd, omdat het werkelijk "zuiver" DNA is, gevormd door de beroemde dubbele helix. De echte markers van lupus zijn dus de antilichamen tegen natief DNA, maar niet de antilichamen tegen gedenatureerd DNA (dat slechts uit één helix bestaat). Anti-gedenatureerde antilichamen kunnen in vele omstandigheden worden opgespoord, pathologisch of niet-pathologisch, en het zoeken ervan is niet nuttig voor de diagnose of behandeling van lupus.
Anti-natief DNA-antilichamen zijn zeer kenmerkend voor lupus, maar ze zijn niet bij alle patiënten aanwezig. Deze anti-natieve DNA-antilichamen zijn uitstekende diagnostische markers van lupus, die vanaf het begin van de ziekte aanwezig zijn. Ze worden echter slechts bij 60 tot 70% van de patiënten aangetoond, vooral wanneer de ziekte actief is. Met andere woorden, u kunt aan echte lupus lijden zonder natieve DNA-antilichamen. In dat geval hebt u zeker antinucleaire antilichamen gericht tegen andere structuren van de kern (bijvoorbeeld: anti-Ro/SS-A en/of anti-La/SS-B), maar het is ook mogelijk dat anti-natief DNA later, in het beloop van de ziekte, ontstaat.
Anti-natief DNA-antilichamen kunnen rechtstreeks schade door lupus veroorzaken, zoals schade aan de nieren. De mate waarin dit gebeurt varieert met de activiteit van de ziekte. Deze anti-natief DNA-antilichamen hebben ook een pathogene rol, omdat zij door aanwezigheid in de nieren van patiënten glomerulaire nefropathie veroorzaken.
Hoe actiever uw ziekte, hoe hoger het niveau van antilichamen tegen natief DNA in het bloed. Dus als u lupus met anti-natief DNA heeft, zal uw arts deze test gebruiken om het beloop van uw ziekte te volgen.
Antilichamen tegen natief DNA zijn autoantilichamen die in 60-70% van de personen met systemische lupus worden gedetecteerd, wat betekent dat zij niet altijd aanwezig zijn. Deze auto-antilichamen, die zeer nuttig zijn voor het stellen van de diagnose, worden opgespoord met routinematige laboratoriumtests. Zij maken deel uit van verschillende nuttige onderzoeken voor het volgen van het beloop van lupus.