Κατά τη διάρκεια του λύκου, οι εμβολιασμοί συνιστώνται συχνότερα, αλλά με ορισμένες προφυλάξεις.

Ο εμβολιασμός θα πρέπει να αποφεύγεται όσο το δυνατόν περισσότερο κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης της νόσου, αλλά είναι εφικτός εάν είναι απαραίτητο.

Σε περίπτωση μακροχρόνιας θεραπείας με κορτικοστεροειδή, μεγαλύτερης από 10 mg πρεδνιζόνης ημερησίως, και ιδιαίτερα σε περίπτωση ανοσοκατασταλτικής θεραπείας, αντενδείκνυνται τα ζώντα εξασθενημένα εμβόλια λόγω του κινδύνου έντονης αντίδρασης στο εμβόλιο (το εμβόλιο κατά του κίτρινου πυρετού, της ανεμευλογιάς, της ερυθράς, της ιλαράς και της παρωτίτιδας). Τα από του στόματος εμβόλια πολιομυελίτιδας και BCG, τα οποία είναι επίσης ζωντανά εμβόλια, δεν συνιστώνται ποτέ στην ενήλικη ζωή.

Η λήψη κορτικοστεροειδών και ιδιαίτερα ανοσοκατασταλτικών μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων,, αλλά δεν αντενδείκνυται η χρήση τους (εκτός από την περίπτωση των εμβολίων με ζώντες εξασθενημένους ιούς).

Ορισμένα εμβόλια συνιστώνται ανεπιφύλακτα, ιδίως εάν χορηγείται ανοσοκατασταλτική αγωγή για μεγάλο χρονικό διάστημα: εμβολιασμός κατά του COVID-19, εμβολιασμός κατά της γρίπης, εμβολιασμός κατά του πνευμονιόκοκκου.

Δεδομένου ότι οι λοιμώξεις από τον ιό των θηλωμάτων είναι πιο συχνές στους ασθενείς με λύκο, στα νεαρά αγόρια και κορίτσια με λύκο μπορεί να προσφερθεί εμβολιασμός κατά του ιού HPV, ιδανικά πριν από τις πρώτες σεξουαλικές σχέσεις.

Πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με τον κίνδυνο εμφάνισης ή εμφάνισης λύκου ή άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων μετά τον εμβολιασμό με το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β. Επιδημιολογικές μελέτες δεν έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη οριστικής σχέσης. Εάν για επαγγελματικούς λόγους, ή κίνδυνο έκθεσης, είναι απαραίτητος ο εμβολιασμός κατά της ηπατίτιδας Β, είναι δυνατόν. Ωστόσο, μερικές φορές απαιτούνται περισσότερες ενέσεις για να εξασφαλιστεί επαρκής εμβολιαστική κάλυψη.