NEE, Lupus is in de overgrote meerderheid van de gevallen niet erfelijk, hoewel het wel deels door genetische factoren wordt verklaard. Het risico om de ziekte op uw kinderen over te dragen is dan ook zeer gering. Kinderen van een lupuspatiënt hebben minder dan 1% kans om de ziekte te krijgen, omdat veel andere factoren bijdragen aan het risico op lupus. Het belang van genetische factoren is echt laag, zoals blijkt uit het voorbeeld van een eeneiige tweeling (homozygoot) die dezelfde genetische erfenis heeft. Wanneer één van de twee tweelingen lupus krijgt, heeft de andere tweeling slechts 30% kans om de ziekte in de loop van zijn/haar leven te ontwikkelen. Dit relatief lage risico toont aan dat andere bepalende factoren niet genetisch zijn.

Twee specifieke situaties moeten worden toegelicht:

 Neonatale lupus is een ongelukkige benaming voor deze aandoening, want deze ziekte heeft niet veel gemeen met systemische lupus. Het is een zeer zeldzame ziekte die voorkomt bij pasgeborenen. Zij houdt rechtstreeks verband met de overdracht van bepaalde antilichamen die de moeder tijdens de zwangerschap via de placenta naar de baby overbrengt. Dit zijn anti-SSA of anti-SSB antilichamen, die kunnen voorkomen bij bepaalde auto-immuunziekten, waaronder systemische lupus, maar ook het Sjögren-syndroom. Deze antilichamen kunnen ook bij de moeder aanwezig zijn zonder dat zij ziek is. Deze vorm van lupus kan worden opgespoord met een echografie (ultrageluidonderzoek) van de foetus.

Neonatale lupus kan worden gekenmerkt door het optreden van een huiduitslag die in de eerste weken van het leven van de baby optreedt en daarna geleidelijk verdwijnt, wanneer de antilichamen van de moeder uit het bloed van de baby verdwijnen (in de eerste 6 levensmaanden).

Er kunnen meer ernstige en blijvende letsels zijn, die het hart van de baby aantasten, met afwijkingen in de elektrische geleiding van het hart tot gevolg. Deze kunnen worden opgespoord met een echografie van de foetus, door de frequentie van het hartritme van de baby te meten.

Deze complicatie is uiterst zeldzaam en treft minder dan 1% van de kinderen van moeders met anti-SSA- of SSB-antistoffen. Toch rechtvaardigt dit soms een speciale behandeling bij de geboorte.

Er zijn enkele families met een aanzienlijk risico op familiaire lupus. Dit is te wijten aan zeldzame genetische factoren (zoals bepaalde tekorten in complement eiwitten) die van generatie op generatie kunnen worden doorgegeven. Het is meestal niet te voorspellen, tenzij deze precieze genetische factor bekend is. In de praktijk rechtvaardigen deze zeldzame uitzonderingen geen genetisch familieonderzoek alvorens kinderen te krijgen (tenzij bekend is dat andere familieleden een genetische afwijking hebben die een verhoogde gevoeligheid voor lupus geeft. Dit ingewikkelde onderzoek kan het risico niet nauwkeurig voorspellen. Momenteel is er dus geen reden om systematisch genetisch advies te geven voordat een zwangerschap met lupus wordt overwogen. De enige uitzondering zou de kennis van een genetische afwijking in de familie van een van de leden van het paar zijn.