Meerdere zeer verschillende aspecten moeten in aanmerking worden genomen.

Sommige geneesmiddelen kunnen lupus veroorzaken. Bij mensen met een genetische predispositie (vatbaarheid) kan langdurige inname leiden tot geïnduceerde lupus, die meestal geneest na het stoppen met het geneesmiddel. Het lijkt daarom logisch om deze geneesmiddelen te verbieden bij patiënten met "spontane" lupus (met onbekende oorzaak), uit angst de ziekte te verergeren, ook al is dat risico zeer gering. U kunt uw behandeling tegen hoge bloeddruk of verhoogd cholesterol dus zonder angst innemen.

Artsen zullen echter het voorschrijven van carbamazepine of minocycline vermijden, tenzij er geen alternatieve behandeling beschikbaar is.

Anticonceptiepillen die oestrogeen bevatten, zelfs in lage doses, veroorzaken geen lupus, maar kunnen de ziekte wel verergeren. Daarom zijn ze gecontra-indiceerd, vooral als er antifosfolipide antilichamen in het bloed aanwezig zijn, gezien het verhoogde risico op trombose.

Een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) genaamd ibuprofen kan soms heel snel ernstige hoofdpijn en zelfs soms "chemische" hersenvliesontsteking (zonder microben) veroorzaken, vooral bij patiënten met lupus. Dit geneesmiddel, dat zonder recept kan worden verstrekt, is in uw geval dus gecontra-indiceerd.

Sommige medicijnen zoals fenobarbital (anti-epilepticum) of rifampicine (anti-tuberculosemiddel) versnellen de afbraak van corticosteroïden in het lichaam. Uw arts zal daarom preventief uw dosis corticosteroïden verhogen om een lupus-opvlamming te voorkomen.

Tot slot, als u een orale anticoagulantiatherapie (bloedverdunners) gebruikt, kunnen veel medicijnen uw INR (International Normalised Ratio) uit balans brengen. Bespreek dit met uw arts.