Het antifosfolipidensyndroom (APS) is een auto-immuun "ziekte" die klinisch wordt gekenmerkt door het optreden van bloedstolsels of miskramen, en biologisch door de aanwezigheid van antilichamen tegen fosfolipiden. Deze antilichamen activeren de stolling en leiden tot het ontstaan van bloedstolsels (trombose), die zich in alle lichaamsvaten kunnen bevinden: slagaders van de hersenen, de nieren, het hart... of aders van de ledematen, de hals, de lever... Afhankelijk van het type en de plaats waar het bloedvat verstopt is, zullen de symptomen verschillend zijn (maar het mechanisme is hetzelfde).

APS kan geïsoleerd zijn (primaire APS genoemd) of samengaan met een andere systemische auto-immuunziekte, hoofdzakelijk lupus (dit wordt geassocieerde APS genoemd).

Bij zwangere vrouwen kunnen deze antilichamen de vaten van de placenta verstoppen, waardoor de uitwisseling tussen moeder en kind vermindert, en herhaalde miskramen veroorzaken.

Hoewel het moeilijk is antifosfolipide antilichamen te laten verdwijnen, is het mogelijk de effecten ervan te bestrijden door, afhankelijk van de situatie, middelen die het samenklonteren van bloedplaatjes remmen (plaatjesremmers)of bloedverdunners (anticoagulantia) te geven. Als deze medicijnen volgens voorschrift worden ingenomen, is een normale zwangerschap mogelijk.

Bloedverdunners moeten langdurig worden ingenomen in geval van een voorgeschiedenis van trombose van een ader of slagader.

Afgezien van de zwangerschap is het belangrijk te weten dat bij lupus de aanwezigheid van antifosfolipide antilichamen het risico op bloedstolsels verhoogt. In dit geval kunnen artsen soms preventief gebruik van lage dosering aspirine adviseren

Hydroxychloroquine verlaagt het risico op stolsels veroorzaakt door de aanwezigheid van antifosfolipide antilichamen.