Prednison is een hormoon dat van nature in het lichaam wordt geproduceerd door klieren net boven de nieren, de zogenaamde bijnieren. Dit hormoon heeft een krachtig en onmiddellijk ontstekingsremmend en pijnstillend effect.
Het kan ook inwerken op bepaalde immuuncellen, zoals lymfocyten, en zo de tekenen van lupusactiviteit verminderen.
Prednison is een cortisone-derivaat met versterkte ontstekingsremmende effecten.
Het doel van corticosteroïden is om lupus onder controle te krijgen.
Afhankelijk van elke klinische situatie kan de noodzakelijke dosis prednison variëren. Wanneer er alleen gewrichts- en huidbetrokkenheid is, kan een lage dosis van 0,10 tot 0,20 mg/kg prednison equivalent per dag voldoende zijn om de lupusactiviteit te stoppen of aanzienlijk te verminderen. In andere gevallen is een hogere dosis van 0,5 tot 1 mg/kg prednison equivalent per dag noodzakelijk, vooral in geval van ontsteking van het hartzakje of van het longvlies. In geval van nierschade, met aanzienlijk verlies van albumine, is een dosis van 0,5 tot 1 mg/kg prednison equivalent per dag noodzakelijk, soms na toediening van hoge doses via intraveneuze infusie gedurende 1 tot 3 dagen (methylprednisolon bolus). Dit helpt om de lupusactiviteit snel te verminderen.
Dit gebeurt met een inductiebehandeling van in het algemeen 3 weken, met min of meer verhoogde doses. Vervolgens is het de bedoeling de doses geleidelijk te verlagen tot de laagst mogelijke dosis om remissie te handhaven (minimale effectieve dosis).
Deze dosering is vaak ongeveer 0,1 mg/kg (6 mg bij een gewicht van 60 kg) prednison equivalent per dag.
Bij sommige patiënten kan prednison worden gestaakt als de achtergrondbehandeling (hydroxychloroquine) voldoende effectief is om de ziekte onder controle te houden.
Het wordt aanbevolen prednison oraal in te nemen in een enkele dosis, 's morgens. Bij inname 's avonds bestaat het risico van slaapstoornissen. Inname ’s ochtends sluit ook beter aan bij de natuurlijke dagelijkse cyclus van de spiegel door het lichaam geproduceerd natuurlijk prednison. Het kan voorkomen, bijvoorbeeld in sommige gevallen van aanzienlijke gewrichtspijn, dat een tweede, lagere, dosis aan het eind van de dag gedurende enige tijd wordt aanbevolen.
Het doel van de behandeling met corticosteroïden is de lupusactiviteit snel te verminderen. Na de eerste behandeling moet prednison geleidelijk worden afgebouwd tot een minimale effectieve dosis, zo dicht mogelijk bij 0,1 mg/kg.