ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΌΗΣΗ ΤΟΥ ΛΎΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΜΆΤΩΝ ΤΟΥ

Τι είναι το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο;

Το σύνδρομο αντιφωσφολιπιδίων (αντισωμάτων) (APS) είναι μια αυτοάνοση "ασθένεια" που χαρακτηρίζεται κλινικά από την εμφάνιση θρόμβων αίματος ή αποβολών και βιολογικά από την παρουσία αντισωμάτων έναντι φωσφολιπιδίων. Αυτά τα αντισώματα θα ενεργοποιήσουν την πήξη και θα οδηγήσουν στην εμφάνιση θρόμβων αίματος (θρόμβωση), οι οποίοι μπορεί να εντοπίζονται σε όλα τα αγγεία του σώματος: αρτηρίες του εγκεφάλου, των νεφρών, της καρδιάς ... ή φλέβες των άκρων, του λαιμού, του ήπατος... Ανάλογα με τον τύπο και το σημείο όπου το αγγείο είναι φραγμένο, τα συμπτώματα θα είναι διαφορετικά (αλλά ο μηχανισμός είναι ο ίδιος).

Το APS μπορεί να είναι είτε μεμονωμένο (το λεγόμενο πρωτοπαθές APS) είτε να σχετίζεται με άλλο συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα, κυρίως με λύκο (αυτό ονομάζεται σχετιζόμενο APS).

Στις έγκυες γυναίκες, τα αντισώματα αυτά μπορούν να φράξουν τα αγγεία του πλακούντα, μειώνοντας έτσι τις ανταλλαγές μεταξύ μητέρας και παιδιού, και να προκαλέσουν επαναλαμβανόμενες αποβολές.

Ενώ είναι δύσκολο να εξαφανιστούν τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα, είναι δυνατόν να καταπολεμηθούν οι επιπτώσεις τους, χορηγώντας αντιαιμοπεταλιακά ή αντιπηκτικά φάρμακα ανάλογα με την κατάσταση. Τα φάρμακα αυτά, όταν λαμβάνονται σύμφωνα με τις οδηγίες, καθιστούν δυνατή τη διεξαγωγή μιας φυσιολογικής εγκυμοσύνης.

Τα αντιπηκτικά πρέπει να λαμβάνονται μακροπρόθεσμα σε περίπτωση ιστορικού φλεβίτιδας ή αρτηριακού θρόμβου.

Εκτός από την εγκυμοσύνη, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι κατά τη διάρκεια του λύκου, η παρουσία αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβων στο αίμα. Σε αυτή την περίπτωση, οι γιατροί μπορούν μερικές φορές να προσφέρουν μικρές δόσεις ασπιρίνης για προληπτικούς σκοπούς.

Η υδροξυχλωροκίνη που χορηγείται για τον λύκο έχει επίσης θετικές επιδράσεις στον κίνδυνο θρόμβων που προκαλούνται από την παρουσία αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων

Ενδεικτικά στοιχεία

Το σύνδρομο αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων (APS) είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί θρόμβους λόγω των αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων. Το APS μπορεί να είναι μεμονωμένο (πρωτοπαθές APS) ή να ενσωματωθεί με άλλο συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα, κυρίως λύκο (δευτεροπαθές ή σχετιζόμενο APS). Η θεραπεία του APS βασίζεται κυρίως σε πολύ παρατεταμένη αντιπηκτική αγωγή ή σε ασπιρίνη μαζί με υποδόρια ηπαρίνη μόνο σε περίπτωση εμφάνισης που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη.

Μοιραστείτε με την οικογένειά σας