Prednison is een uitstekend ontstekingsremmend middel, maar het stelt ons bloot aan een aantal zogenaamde "metabole" risico's, zoals spierverlies, osteoporose en "afwijkingen in het vetspectrum" (dyslipidemie). Om deze complicaties te bestrijden zijn verschillende dieetmaatregelen nodig.

Beperk snelle suikers (suikers voor koffie of thee, snoep, gebak ...): ontzeg jezelf niet alles, maar beperk snelle suikers. Een gebakje bijvoorbeeld kan één keer per week.

Neem een gebalanceerd eiwitdieet om spierafbraak tegen te gaan, in combinatie met regelmatige lichaamsbeweging.

Beperk dierlijke vetten (vleeswaren, room...), en vervang ze door "goede vetten" (plantaardige oliën).

Vermijd verborgen suikers (vruchtensappen, frisdrank, snoepgoed) en een overmaat aan zetmeelhoudende voedingsmiddelen (brood, pasta, rijst, aardappelen...) om het risico van "dyslipemie" en dus atheromatose te verminderen.

Houd je aan een zoutarm dieet (in geval van nierschade) maar rijk aan kalium, omdat prednison de uitscheiding ervan vergemakkelijkt. Brood is weliswaar rijk aan langzame suikers, maar bevat ook zout. Het wordt niet aanbevolen brood zonder zout te gebruiken, maar wel om de inname van brood te beperken tot 4 of maximaal 5 sneetjes per dag.

Neem een calciumrijk dieet met voldoende vitamine D om het risico op osteoporose te beperken (naast lichaamsbeweging). Vitamine D kan normaliter worden verkregen via de voeding en de zon (omdat het door de huid wordt aangemaakt onder invloed van de zon). Aangezien blootstelling aan de zon bij lupus vaak wordt afgeraden, is het beter vitamine D-suppletie te overwegen (bijvoorbeeld 50.000 IU cholecalciferol per maand of 800 IE (20 g)/dag, in ieder geval in de winter). De aanbevolen inname van calcium is 1200 mg/dag, of 4 porties zuivelproducten per dag. Naast zuivelproducten en kaas, rijk aan calcium maar ook rijk aan vet, kunnen bepaalde mineraalwaters de calciuminname verbeteren. Sommige waters zijn rijk aan calcium (calcium > 150 mg/l) en bevatten zeer weinig zout (natrium tussen 0 en 15 mg/l). Maar wees voorzichtig, sommige waters zijn zout (Na >150 mg/l) of zeer zout (natrium tot 1700 mg/l) en worden afgeraden bij gebruik van prednison. In geval van langdurige behandeling met corticosteroïden zal een echte medische controle nodig zijn, met inbegrip van vragen om het risico op botbreuken te beoordelen, een screening op botontkalking (door botdensitometrie) en eventueel, bij volwassenen, een preventieve medische behandeling van osteoporose, meestal met een molecule uit de familie van de bisfosfonaten. Deze geneesmiddelen helpen het risico op botafbraak te verminderen.