ΝΑΙ.

Τι είναι η πτώση του αριθμού των αιμοπεταλίων (που ονομάζεται θρομβοπενία);

Τα αιμοπετάλια είναι μικροσκοπικά κομμάτια κυττάρων σε σχήμα δίσκου που κυκλοφορούν στο αίμα και βοηθούν στην πήξη του αίματος, όταν συγκεντρώνονται σαν τα τούβλα ενός τοίχου για να εμποδίσουν την αιμορραγία. Ο λύκος μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των αιμοπεταλίων, που ονομάζεται θρομβοπενία. Αυτή η αυτοάνοση θρομβοπενία σχετίζεται συχνά με τον λύκο και σπανιότερα με άλλες αυτοάνοσες ασθένειες. Μπορεί επίσης να υπάρχει και μόνη της, με την ονομασία "ανοσολογική θρομβοπενική πορφύρα". Αυτή η ενίοτε πολύ σημαντική θρομβοπενία (λιγότερα από 10 000 αιμοπετάλια/mm3) μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει γενικά καλοήθεις αιμορραγίες. Αυτές οι αιμορραγίες έχουν ως αποτέλεσμα μικρές μωβ κηλίδες στο δέρμα, που αντανακλούν υποδόρια αιμορραγία (που ονομάζεται πορφύρα), αλλά και άλλες εκδηλώσεις, όπως αιμορραγία των ούλων ή της μύτης, ή σπανιότερα σε άλλα όργανα (αιμορραγία του πεπτικού ή του εγκεφάλου).

Αυτές οι σοβαρές αιμορραγικές επιπλοκές είναι πολύ σπάνιες κατά τη διάρκεια του λύκου.

Τι προκαλεί θρομβοπενία στον λύκο;

Η θρομβοπενία στον λύκο συνήθως εξηγείται από αυτοαντισώματα που στρέφονται κατά των αιμοπεταλίων και έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν τα αιμοπετάλια αυτά.

Τι πρέπει να γίνει σε περίπτωση θρομβοπενίας;

Μόνο η σημαντική θρομβοπενία, με απειλή αιμορραγίας, δικαιολογεί επείγουσα θεραπεία, που περιλαμβάνει συνήθως κορτιζόνη, αλλά μερικές φορές και άλλα φάρμακα, όπως ενδοφλέβιες ανοσοσφαιρίνες.

Συνήθως δεν είναι απαραίτητη η μετάγγιση αιμοπεταλίων, εκτός εάν υπάρχει σημαντικό αιμορραγικό σύνδρομο που απειλεί τη ζωή του ασθενούς. Σε περίπτωση εκσεσημασμένης χρόνιας θρομβοπενίας, με επεισόδια αιμορραγίας, είναι μερικές φορές απαραίτητη η χρήση βιοθεραπείας ή ανοσοκατασταλτικού εκτός από την κορτιζόνη και την υδροξυχλωροκίνη. Στο παρελθόν, όταν αυτό δεν λειτουργούσε, εξετάζονταν το ενδεχόμενο αφαίρεσης της σπλήνας (σπληνεκτομή), αλλά σήμερα συνήθως αρκούν άλλα ιατρικά μέσα. Η αφαίρεση αυτή γίνεται με μια σαφώς καθορισμένη χειρουργική επέμβαση. Είναι δυνατόν να ζήσει κανείς μια φυσιολογική ζωή χωρίς σπλήνα, διότι το όργανο αυτό, το οποίο μπορεί να συμμετέχει στην καταστροφή των αιμοπεταλίων, δεν είναι απαραίτητο στους ενήλικες. Αυτή η αφαίρεση του σπλήνα απαιτεί ειδικό εμβολιασμό για να εξασφαλιστεί η προστασία από ορισμένες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένων των πνευμονικών λοιμώξεων (πνευμονιοκοκκική πνευμονία), οι οποίες είναι πιο συχνές σε άτομα χωρίς σπλήνα. Για το σκοπό αυτό, θα εμβολιαστείτε (εμβόλιο πνευμονιόκοκκου, μηνιγγιτιδοκοκκικό και εμβόλιο αιμόφιλου και γρίπης) και, σε περίπτωση μικροβιακής λοίμωξης, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί πολύ γρήγορα.